Chapter 7. „Nice Going Niall”

Niall’s POV

- Co się do cholery stało i dlaczego byłeś z moją siostrą?- Ben splunął na mnie, kiedy byliśmy na zewnątrz jego domu.

Ten dom był przerażający, znaczy, las był po drugiej stronie ulicy, to miejsce było bardzo niebezpieczne.

- Louis próbo-

- LOUIS TAM BYŁ? GDZIE TY BYŁEŚ?- krzyknął gwałtownie wstając.

Większość moich ran już znikła, więc powoli wstałem, by spokojnie kontynuować rozmowę, zanim wyniknie z tego walka.

- Wracałem do domu, ale zobaczyłem Annah idącą na imprezę, więc śledziłem ją, by nie stała jej się krzywda- odpowiedziałem zwyczajnie.

Ben przewrócił oczami.

- Czy ty naprawdę myślisz, że ci uwierzę?

- To prawda!- broniłem siebie- Idź i zapytaj Harry’ego.

Chwilę później, jak na zawołanie, Harry wyszedł zza drzwi.

- Usłyszałem swoje imię.- Spojrzał na nas.

- Sprawdź czy Niall mówi prawdę, teraz.- Ben wskazał na mnie wściekle.

Ten dzieciak naprawdę musi się uspokoić.

- Spójrz w moje oczy, Ni.- Harry instruował mnie, a ja potaknąłem.

Uniosłem wzrok i spojrzałem w jego zielone tęczówki. Przez chwilę staliśmy w ciszy, kiedy Harry próbował na mnie, swoich umysłowych sztuczek.

- Okej, więc co stał się tej nocy?- zapytał.

- Szedłem do domu, kiedy zobaczyłem Savannah’ę idącą na imprezę. Śledziłem ją i widziałem jak Louis próbował zabrać ją na schody, więc zabrałem od niego Annah’ę i zacząłem się z nim bić.- wyrzuciłem wszystko.

Cholera, sztuczki Harry’ego naprawdę sprawiają, że wszystko mówisz.

Ben stał i wpatrywał się w nas z ogłupieniem.

- Dlaczego oni za nią szli? Ona nie jest taka jak my.- Przyłożył swoją dłoń do czoła, by wytrzeć z niego pot.

- Prawda? I dlaczego Louis jest przeciwko nam? A co z twoim tatą?- pytałem.

Obaj spojrzeli na mnie

- Skąd o tym wiesz?- wywarczał Harry.

- Harry, ten koszmar, który miała na stołówce, był bardzo intensywny. Nawet mój umysł go wyłapał.- powiedziałem uwzględniając-każdą-rzecz.

- WSZYSCY SIĘ ZAMKNIJCIE.- Ben wysyczał.

Staliśmy w ciszy, do czasu, aż Ben przemówił.

- Czy ktoś może mi, do cholery powiedzieć, co takiego dzieję się w jej snach.

~~~

Gdy opowiedzieliśmy Ben’owi sen, zdecydowaliśmy wziąć się za siebie i znaleźć na to jakąś odpowiedź Na pewno nie chcieliśmy mówić o tym Annie, ani jej ojcu.

Całą trójką postanowiliśmy zostawić śpiącą Annę i iść do biblioteki – szalone, prawda?

Wzięliśmy wszystkie książki o wilkołakach, które się tam znajdowały i położyliśmy je na stole, razem z MacBookiem Harry’ego.

Po godzinie czytania bajek, wszyscy spojrzeli na Harry’ego, który gwałtownie wstał.

- Dlaczego wasz ojciec nie jest wilkołakiem?- zapytał Bena.

Chłopak wzruszył ramionami, myśleć nad odpowiedzią.

- Powiedział mi, że to go ominęło.

- Więc prawdopodobnie, NAPRAWDĘ chce nim zostać? Prawda?- Harry utrzymywał rozmowę.

Ben ponownie wzruszył ramionami.

- Myślę, że tak, więc co zamierzasz?

- Możliwe jest, że zrobi z nią coś, by stać się wilkołakiem?- Harry zapytał.

- Ja o niczym nie wiem.- Ben odpowiedział.

Natychmiast wstałem z pomysłem w głowie.

- Po prostu zapytajmy plemię Malika.- zaproponowałem.

Oboje złapali powietrze, a po chwili na ich twarzach pojawił się uśmiech.

- Ale ja tam NIE idę.- dodałem nieśmiało.

Oni spojrzeli na mnie z zdezorientowaniem.

- To miejsce jest tak cholernie straszne!- powiedziałem głośno z odrobiną śmiechu, co za skutkowało również ich śmiechem.

- Nie martw się, prawdziwi mężczyźni to załatwią.- Harry zabrał swojego MACa i wyszliśmy z biblioteki z poczuciem zrealizowania.



otoo rozdział
ok tygodnia nie było żadnego także macie :D